मावलत्या या संध्याकाळी
आज खुप दिवस जाले काहि लिहिले नाही आज एक कविता खुप दिवसांपूर्वी लिहिलेली आठवतेय तीच लिहितोय बघा अवड़तेय का ?
स्वागत भोईटे.
मावलत्या या संध्याकाळी ....
मावलत्या या संध्याकाळी पुन्हा फिरून पहाताना
क्षितिजावरती दिसते ती अंधाराची दाट कड़ा
मावलत्या या संध्याकाळी सूर्य बिम्ब ते लाल गुलाबी
क्षणभर ते रंग उधली आण हळूच होई क्षितीजाखाली
मावलत्या या संध्याकाळी पुन्हा फिरून पहाताना
क्षितिजावरती दिसते ती अंधाराची दाट कड़ा
क्षितिजावरती दिसते ती अंधाराची दाट कड़ा
मावलत्या या संध्याकाळी काई वाटे त्या सुर्याला
उगावात्यास नमस्कार मावल्त्यास पाठ करी हीच जगाची रित खरी
मावलत्या या संध्याकाळी पुन्हा फिरून पहाताना
क्षितिजावरती दिसते ती अंधाराची दाट कड़ा
स्वागत भोईटे.
No comments:
Post a Comment