Thursday, 11 October 2012

हरे कृष्ण हरे कृष्ण । कृष्ण कृष्ण हरे हरे




हरे कृष्ण 


भक्तीमार्ग हि आज खूपच गरजेचा आहे परंतु भक्ती कशी करावी आणि कोणाची करावी हे
कळत नसल्यामुळे या मार्गावर लोकांची खूपच फसगत होते यासाठी मी आज थोडक्यात
श्री कृष्ण भक्तिविषयी सांगणार आहे......


आपल्या सर्वांच्या मनात असणारा भक्तीभाव हा श्री कृष्णा प्रती असावा ।
केलेले प्रत्येक कर्म , चांगल्या वाईट गोष्टी या फक्त श्री कृष्णा समर्प्रित असाव्यात ।
श्री कृष्णानी गीतेमध्ये विश्वास दिला आहे कि

यान्ति देवव्रता देवान्पितृन्यांती पित्रुव्रता :।
भुतानि यान्ति भूतेज्या यान्ति माद्याजिनोपी माम ।।

श्री कृष्ण इथे म्हणतात कि देवतांची पूजा करणारे देवतानां प्राप्त होतात ,
पितरांची पूजा करणारे पितरांना प्राप्त होतात ,
भूतांची पूजा करणारे भूतांना प्राप्त होतात ,
आणि माझी भक्ती करणारे भक्त मलाच प्राप्त होतात. ।।२५।।

हरे कृष्ण हरे कृष्ण । कृष्ण कृष्ण हरे हरे  ।।
हरे राम हरे राम । राम राम हरे हरे ।।


 पुन्हा भेटूया ...........
                                                                                                   - स्वागत  भोईटे 


Saturday, 10 March 2012

मावलत्या या संध्याकाळी

मावलत्या या संध्याकाळी

आज खुप दिवस जाले काहि लिहिले नाही आज एक कविता खुप दिवसांपूर्वी लिहिलेली आठवतेय तीच लिहितोय बघा अवड़तेय का ?

मावलत्या या संध्याकाळी ....


मावलत्या या संध्याकाळी पुन्हा फिरून पहाताना

क्षितिजावरती दिसते ती अंधाराची दाट कड़ा


मावलत्या या संध्याकाळी सूर्य बिम्ब ते लाल गुलाबी

क्षणभर ते रंग उधली आण हळूच होई क्षितीजाखाली


मावलत्या या संध्याकाळी पुन्हा फिरून पहाताना
क्षितिजावरती दिसते ती अंधाराची दाट कड़ा


मावलत्या या संध्याकाळी काई वाटे त्या सुर्याला

उगावात्यास नमस्कार मावल्त्यास पाठ करी हीच जगाची रित खरी


मावलत्या या संध्याकाळी पुन्हा फिरून पहाताना

क्षितिजावरती दिसते ती अंधाराची दाट कड़ा


स्वागत भोईटे.

Tuesday, 28 June 2011

प्रेम असते तरी काय ?

प्रेम असते तरी काय ? 
 कुणी मला सांगू शकेल का. प्रेम काय फक्त प्रियकराने प्रेयसी वर करायचे असते ?
तुम्ही म्हणाल आज १४ फेब्रुवारी तर नाही हा काय प्रेम , प्रेम बडबडतोय. पण मला सांगा प्रेम हि गोष्ट काय दिवस ठरवून करायची असते. प्रेम असते आईचे मुलावर भावाचे बहिणीवर ,आजीचे  नातवावर, प्रियकराचे  प्रेयसीवर.
                                                     

                               आज मी  बोलतोय कारण प्रेम हे अव्यक्त असते. काही माणसे प्रेम व्यक्त करू शकत नाहीत . मी तर म्हणेन प्रेम हे अव्यक्तच असते . माणूस ज्या बंधनात आयुष्यभर राहू शकतो ते प्रेमच असते. प्रेम ही  ईश्वरी देणगी असते. प्रत्येक व्यक्तीच्या आयुष्यात एकदा तरी अशी वेळ येते जेव्वा  त्याला खर्या  प्रेमाची गरज भासते आपल्याला मिळालेल्या प्रेमाची कदर वेळीच करायची असते अन्यथा आयुष्यात आपण पैसा - अडका , संपत्ती सर्व कमवू शकतो पण खर्या प्रेमाला आपण पोर्केच राहतो. 
                                 आपल्या पैकी अनेकांच्या कानावर हिर-रानझा , लेला-मजनू , सलीम-अनारकली यांची नावे गेली असतील का ?  तर ती खर्या प्रेमाची उदाहरणे आहेत म्हणूनच ना  मग बाकीच्यांचे प्रेम प्रेम न्हावे काय ?
                                 प्रेम म्हणजे त्याग , एकमेकान प्रती वाटणारी आस्था , सुख असो व दुखः आपुलकीने केलेली विचारपूस. प्रेम म्हणजे आईने प्रेमाने केलेला दिवाळीचा फराळ, बहिणीने  हातात बांधलेली राखी, शाळेत असतांना चांगले काम केल्या बद्दल मिळालेली शाबासकी, मित्रांबरोबर मारलेल्या गप्पा , देवळात गेल्या नंतर जोडला गेलेला हात ते देवाप्रती प्रेम असते. प्रेम करण्याचा हक्क सर्वांना असतो . कोणाला वाटेल आयुष्यात येऊन मला प्रेम करणारे कोणी भेटले नाही तर त्याने एक गोष्ट लक्षात ठेवावी आपल्या सर्वांवर प्रेम करणारा ईश्वर आहे. त्याचे सर्वांवर लक्ष्य असते. तुम्हाला प्रेम करायचे असेल तर आपली आई, बहिण . वडील. आपले मित्र आणि आपल्या आजूबाजूची माणसे यांवर प्रेम करा . सर्वात  महत्वाचे आपले प्रेम व्यक्त करा .


                        खूपच वेडवाकड बोललो चुकल असेल तर माफ करा आणि हो लेख कसा वाटला ते जरूर सांगा.
लवकरच परत भेटू .

Swagat

Tuesday, 21 June 2011

सुरुवात गप्पांची

                             |  गणपती बाप्पा मोरया | 



नमस्कार मित्रानो ,
आपण कोणत्याही गोष्टीची सुरुवात गणेशाला वंदन करून करतो आज पहिलाच दिवस आहे ब्लोग लिहिण्याचा. सुरुवात कुठून करावी हे लक्षात येत नाही ठीक आहे काही अनोपचारिक गप्पा मारुयात.
आपल्या आजूबाजूला असणाऱ्या खराब गोष्टी मधून चांगल्या गोष्टी मिळवणे हे आपले प्रथम कर्तव्य असलं पाहिजे.
 एक गोष्ट विचार करायला लावणारी
एका खेडगावात एक साधू महाराज रस्त्याने चाललेले असतात वाटेत एक पानाच्या डोह साचलेले ते पाहतात त्यात एक विंचू असतो तो पाण्यातून बाहेर येण्याचा प्रयत्न करत आसतो काढण्याचा प्रयत्न करतात तर to विंचू त्यांना चावतो असे दोन ते तीन वेळा घडते तरी ते आपला प्रयत्न सोडत नाहीत रस्त्यातून जाणारा एक माणूस त्यांना विचारतो कि विंचू चावत असताना सुद्धा ते त्याला बाहेर काढण्याचा प्रयत्न का करतात त्यावर ते महाराज त्यांना म्हणतात चावणे हा त्या विन्चुचा धर्म आहे तर वाचवणे हा माझा  धर्म आहे.

संतांची शिकवण हे वाईट सोडून चांगले  घेण्याची असते.

स्वागत.